De werken van Kees zijn in essentie naslagwerken, die aangeven hoe iets is gebouwd. Bouwtekeningen. En als er een auto in de weg geparkeerd staat, dan kan dat weggelaten worden, want auto's zijn geen onderdeel van de bouw. Mocht een getekend pand ooit afbranden, dan kunnen de werken van Kees worden gebruikt voor het herstel. Tel de rijen met pannen maar eens na. Ook de rijtjes bakstenen, het klopt gewoon. Paaltjes ? Ze staan op de tekening net zo scheef als in het echt. En soms geeft waarheidsgetrouw tekenen ook wel eens "vreemde dingen"...

Neem nou bijvoorbeeld eens de tekening van de Kuiperspoort in Middelburg. Een prachtige prent, die een stukje Middelburg weergeeft dat ook 300 jaar geleden getekend had kunnen zijn. 

Maar hoe zit het dan met dat dakraam ? Een modern klap-kiep raam, waar geen welstandscommissie een akkoord op had moeten geven. Het is opgenomen op de tekening, omdat het er zit. Niet omdat het er hoort. Het raam is niet weggelaten, maar de bus die in dit straatje geparkeerd stond wel. Waar trek je de grens ? 

Of het gedenkmonument in Baambrugge. Een tijdloos plaatje, met een hele moderne schoorsteen op het dakje achter het monument:

En dan de glasbak - een vuilcontainer die natuurlijk geen schoonheidsprijs wint. En toch is het op een tekening opgenomen. Als protest tegen de slecht gekozen plek van de glasbak, midden in het dorp, tussen prachtige huizen. 

Deze tekening is ook gemaakt om het contrast te laten zien. Het werk is zelfs in het boek over Baambrugge opgenomen (blz. 47.). Inmiddels staat er geen glasbak meer. Gelukkig maar.